இயல்பு நயம்

மானுடத்தடம் நுழையாத
மலைக்குகை இடுக்கு
எவருக்காகவோ
ஒளித்து வைத்திருக்கிறது
ஏகாந்தத்தை

நீந்திச் செல்ல முடியாத
நீர்நிலை ஆழத்தில்
எதற்காகவோ
நிலைத்திருக்கிறது
சலனமற்ற தனிமை

அடங்கிப் போகிடாத
காற்றின் நகர்வு
எல்லாத்
திசைகளின்
மேல்வைத்தது
தீராத பகை

நெருங்க விடாத
சூரியனின் 'எரிச்சல்'
எல்லோரிடமும்
கொண்டிருக்கிறது
தணிக்கமுடியாத கோபம்

இலையுதிர்த்த பருவத்தில்
வேர்களில்
சேமித்த உணவோடு
அடுத்த மழைக்காக
காத்திருக்கிறது
ஒரு மரம்